huzurlu oluşu garipsemek, biraz garip değil mi? evde oturup müzik dinleyip ot içen bir adam ve bana şefkati öğreten küçük yuzlu bir adam.bir adam, bir adam daha. Ne çok adam var bu şehirde? ve ben beni gören kadınlara sırt çevirip beni gören adamları düşünüyorum. tabi sadece düşünüyorum, öylesine aklıma geliyorlar, onlara da sırt çeviriyorum. sanırım tüm insanlara yüzümü göstermekten korkuyorum. yüzümde ateşte ısıtılmış iğne izleri var sanki. Yaşlanmış yüzdeki açılmış gözenekler gibi. Sanırım yaşlandığımı insanların fark ettiğini bilmek canımı sıkıyor. Tek başıma oturup evde itiraf gecesinin tadını patatesli omletle çıkardım.