Düzende bazı dönemler vardır, iniş ve çıkışların ritimlerinin arttığı dönemler. Kendisini kobay olarak kullanan ve bu kobay yönünü hiç sevmeyen bir kimyager gibiyim. Denek olan yanım, saf ve tüm bu kendini kaybedişleri yaşıyor. Ellerini yitiriyor gözlerini yitiriyor. Nefesi düzensizleşiyor. Her şeyden bihaber diğer kontrol düğmelerini elinde tutan yanıma karşı durduğunu düşünüp aslında onun emirlerini yerine getiriyor. Bu hapsolmamdan gelen bir şey. Bu şehre, bu kuşları izlemeye, bu suda yıkanmaya, her gün barbunya yemeye, beyaza yakın bir deniz kesintisinin manzarasını izlemeye mahkumun. Hasta bir kadının suratına bakarak uyanmaya mahkumum. Gitmek istiyorum, bıngıldağımdan seviyor beni tanrı. Gözümü kapattığımda sol kulağımın yanında kocaman bir hoparlör koyuyorlar, ve orada en güzel şarkılar çalıyor, biraz dinledikten sonra ben dah müzik açmamıştım ki dedim ve gözümü açtıkça şarkıyı söyleyen kadının sesi azalıyor. Yorgan çok ince. Peki tüm bu sistem, bu deneyler niçin var olmuş, niçin yaratmışım bu düzeni ve kendimi ölüme yakınlaştırmak istiyorum. Normal bir psikolojinin ürünü değil bu, ben acı çekiyorum. Acıyı en derinimde sinir uçlarımda ve gözlerimi kör edecek derecede başımın içinde hissediyorum. Deneyimi hayranlıkla inceleyen bir bilim adamı ve korkudan çığlık atmak isteyen bir aracım. Kendimi tanımak için kendimi kanatıyordum ve vücudum yani kontrol düğmelerini elinin altında tutan yanım, kanatmak senin sadece gözle görmeni sağlar dedi ve iç organlarıma kadar beni tanıttı. Sigara ciğerlerimi belirginleştirdi, yemekler midemi ve mideme giden yolu ezdi. Böbreklerim ağırlığınca taşladı, şeytan varmışcasına karşısında. Ben buna kontrol edemiyorum demiyorum. Kontrol edebileceğimi biliyor ve çabalıyorum. Ama içimi hissetmenin verdiği haz beni büyülemiyor da değil. O yüzden diyorum bir dönem diye, iniş ve çıkış. Durdurabileceğimi biliyorum, bunu yaptıktan sonraki gücümü hissedebiliyorum. Sorgulayıştan vazgeçmiyorum. En içtekini göstermek istiyorum, bütün hepsini anlatmak istiyorum yıllar boyunca süre gelen o muazzam ifade isteği atalarımdan kanıma geçiyor ve benim damarlarım sayesinde sarıyor.