28 Mart 2016 Pazartesi

Konuşmak istiyorum, Daha sakin ya da ayık kafayla değil. İstemeyeceğiniz bir istekle. konuşmak istiyorum. Ani titremelerime mantıklı cevaplar vereceğinizi biliyorum, yada hızlılaşan ritimsiz nefes alışverişime. Elini omzuma koyma cesareti gösterebikmiş tüm insanlardan nefret ediyorum, omzumdan diken çıkıyor. Keşke ümit edebildiğim kadar anlayabilseniz beni ve keşke her şey hayal kadar güzel, sarhoşluk kadar gerçekçi olsa. Ne kadar çok duygunuz var, keşke görebilseniz, iyiler mağaralarından rastgele çıkıyor, kötüler aynanın yanındaki suretler arasında. Cidden insanlara farklı suretler mi tattırıyorsunuz? Siz cidden bu tadı çok mu sevmiştiniz? Beynimin aktığı hissediyorum. Ölümün gerçekliğini hissediyorum, insanların umursamadığı her an. Onlar düşünmekten kaçtıkça ben yetim bıraktıkları korkularını seviyorum. Bu şehirde kadınların yüzünde bir karartı var.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder