kendimle başbaşa kalmaktan kaçıyorum, sürekli yapılması çok önemliymiş gibi gösterdiğim işler çıkarıyorum kendime. düşünmeye fırsat vermemek. güzel bir çaba içine girmişim. uyduruk çabalar. ve kendime yeni trajediler üretiyorum. acı, yaşadığını hissettirir insana. otobüste bülent serttaş çalıyor. bence hep birlikte kalkıp şarkıya eşlik etmeliyiz. otobüsteki tüm insanlar aşırı mutsuz ifadeler benimsemişler, gerçi hepsinin yüzüne bakmadım. aslında hiç birinin yüzüne bakmadım ama mutsuz olduklarını görebilmek pek de zor değil. memnuniyetsizlik. düşünüyor musun yanımda oturan güvenlikçi amca işine şukretmen gerektiğini, ya da sen arkamda oturan delikanlı sen gözlerinin kıymetini biliyor musun? Tabi ben bunları soramadım, sormayı çok isterdim. Bazen istediğimiz şeyleri yapamayız, yapmamamız gerekir. gitmek isteriz, işimiz ve bağlı olduğumuz bir ailemiz vardır. kimseye bağlı olmamak iyi bir şey mi? büyük bir yalnızlık. midem bulanıyor, evime gidiyorum. evim olarak benimsediğim yere. tüm evler yıkılır ve tüm anneler bir gün ölür. seni ölüm anne kılıyor.